علی آقا به پیش دبستانی می رود

سلام به گل پسر مامانش.

الان که دارم فکر میکنم با خودم میگم چقدر زود گذشت. انگار همین دیروز بود که انتظار بدنیا اومدنت و میکشیدم. انگار همین دیروز شما به دنیا اومده بودی. به دستای کوچولوت و صورت ماهت خیره شده بودم و هزار بار در ثانیه خدا رو شکر میکردم. واقعا همین دو روز پیش نبود؟ که تاتی می کردی و با این کارت دنیا رو بهم هدیه داده بودی؟ خیلی زود گذشت، خیلی.

خدایا اگر تمام عمرمو به سپاسگذاری بشینم بازم نمیتونم حتی یک میلیونیم ثانیه از محبتت رو شکر کنم.

با تمام وجودم فریاد میکشم خدایــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا شکرت.

چند وقته پیش رفتم مهد نزدیک خونمون برای ثبت نام پیش دبستانی علی آقا. اولش خیلی خوشحال بودی اما بعد چند روز بهم گفتی دوست داری بری پیش معلم قرآنت خانوم طالبی، منم بردمت اونجا برای ثبت نام.

تو این ماه همش انتظار اینو میکشیدی که بریم واسه خرید لوازم پیش دبستانی تا اینکه شیش روز پیش این انتظار به پایان رسید و وارد فروشگاه لوازم تحریر شدیم و با یه کیسه پر لوازم رنگارنگ برگشتیم بیرون.

اونقدر ذوق داشتی که واقعا رفتارت دیدنی شده بود. بعد خرید اصرار کردی بری خونه مادرجون تا اونا هم خریدات و ببینن.

و اما امروز... اولین روز پیش دبستانیت بود. صبح زود بیدارت کردم، وسایلت و آماده کردم، سفره صبحانه رو چیدم و تو هم با عطر اسپند و دعای خیر از زیر قرآن رد شدی تا با بدرقه من و بابایی و مادرجون راهی پیش دبستانی بشی.

دوستای اولین روز پیش دبستانی...

اینم موقع برگشت...

عزیزم برات بهترینا رو آرزو دارم، ان شاالله یه روز تو لباس فارغ التحصیلی دانشگاه ببینمت عزیز دل مامان.